نویسنده

رمان نویسنده، سفری ذهنی، شاعرانه و گاه هذیانی‌ست از لابه‌لای کوچه‌های بمبئی، دهلی، اصفهان و برلین؛ جغرافیایی آشفته از خاطره و خیال، جایی که واقعیت و توهم در هم تنیده‌اند. راوی، نویسنده‌ای‌ست درگیر با گذشته، تنهایی، عشق‌های از‌دست‌رفته و سایه‌ی مرگ؛ انسانی که قلم را تنها پناهگاه خود می‌داند، اما همین قلم گاه نجاتش می‌دهد و گاه عمیق‌تر در باتلاق ذهنی‌اش فرو می‌برد. او میان فروپاشی شخصی، تجربه‌های شاعرانه، و طنزی سیاه و گزنده، از خودش می‌نویسد؛ از دردهایی که دیگران فقط می‌خوانند، اما او زندگی‌شان کرده است. نویسنده روایتی سوررئال است؛ جهان آن پر از گربه‌هایی سخنگو، خواب‌هایی که از حقیقت تلخ‌ترند، و لحظاتی که مرز میان خیال و واقعیت را می‌زدایند. شخصیت‌ها در میانه‌ی خواب و بیداری، مرگ و زندگی، حقیقت و هذیان معلق‌اند؛ گویی ذهن راوی، صحنه‌ی نمایش کابوس‌های جمعی یک نسل است. رمان با زبانی بی‌پروا و چندلایه، همزمان هم می‌خنداند، هم زخمی می‌زند، و هم ما را به بازاندیشی درباره‌ی معنای نوشتن، زیستن و رهایی فرا‌می‌خواند.